Bakit ka nag Educ?

Bakit nga ba pagtuturo ang napili kong propesyon?

Ang kahirapan sa ating bansa ay hindi maikakaila at maitatago. Ito na ang naging mukha ng ating republika. Nagamit na ito ng maraming politiko at mayayamang kapitalista para sa pang sarili nilang dahilan, ngunit hindi ito nagsilbing leksyon sa ating mga mamamayan. Marahil, dahilan ito ng kamangmangan sa ating hanay.

Noong 2003, may pagaaral na nag sabi na mayroong 5 milyong Pilipino ang hindi nakaka-basa at nakakasulat na may edad na 10 hanggang 65. Bahagya man itong nabawasan noong 2009, bumaba naman ang antas ng mga kabataan na nakakatapos ng pagaaral mula 71% hanggang 64%. Hindi malinaw ang dahilan ng statistikong ito. Ngunit kahirapan ang itinuturo ng marami. Ang mga magulang na hindi nakatapos at hindi makahanap ng magandang trabaho ay nawawalan ng kakayahan na pag aralin ang kanilang mga anak. Wala rin maitulong dito ang ating pamahalaan na pinamumunuan ng mga politiko na karamihan ay nasa posisyon dahil sa pagsasamantala sa kahirapan at kamangmangan ng mga tao. Isama na rin natin dito ang  kakulangan ng dekalidad na mga guro na may malasakit sa ating bayan.

Bagamat dumadami ang bilang ng mga guro sa ating bansa taon-taon, malaki parin ang kakulangan nito. Sa kasalukuyan, ang teacher-pupil ratio sa ating bansa ay nasa 1:36 na nagkakaroon ng halos 55 estudyante sa isang klase sa mga pampublikong eskwelahan. Malayong malayo sa 1:14 ng Amerika o 1:17 ng Japan. Mga bansa na di hamak na mas mayaman kaysa satin.

Ilan na lamang sa ating bansa ang nagkakaroon ng pribilehiyo na makapag-aral at makapagtapos. Ibinigay ito sa akin at ITO ang pinaka malaking dahilan upang tumulong ako sa aking inang bayan. Nais kong maibalik at balang araw ay maipamahagi sa mas nakababatang henerasyon ang aral at asal na nararapat sa ating mga Pilipino. Pangarap ko ang isang maunlad at tinitingalang Pilipinas, ito na marahil ang magiging pinka-malaki kong ambag para sa katuparan nito.

Ang impluwensya ng aking mga guro noong ako ay nasa elementary at high school ay isa rin sa mga dahilan upang ituloy ko ang pagiging isang guro. Ang pagbibigay nila ng pagmamahal sa kanilang propesyon ay isang bagay na nais ko ding maibigay at maiparamdam sa iba, pag dating ng panahon.

Ang edukasyon ay sagot sa kahirapan, ito ang perspektibo ng ating lipunan. Hindi natin maitatanggi ang katotohanan sa pahayag na ito, kaya naman isinusulong ng mga magulang sa pamilya ang edukasyon ng mga anak at hindi iba dito ang aking mga magulang. Gagawin nila ang kanilang makakaya upang matupad ko ang aking pangarap na balang araw ay makapag hubog ng mga lider sa hinaharap. Ang aking mga magulang ay ang tunay kong mga inspirasyon. Ang kanilang walang pasubaling pagibig para sa akin ay nagsisilbing apoy upang magpatuloy ang aking laban sa buhay. Utang ko man sa kanila ang lahat, wala silang inaantay na kapalit kundi maibahagi ko din sa iba ang aking kaalaman.

Cristel Jaye A. Diaz

1E2